Pakiety i repozytoria

W Windowsie wersje instalacyjne programów mają zakończenie exe. W Linuksie rolę tę pełnią tzn. pakiety (w Kubuntu są to pakiety DEB).
Repozytoria są to zbiory pakierów dostosowane do danej dystrybucji. Dzięki nim możemy zainstalować program kilkoma kliknięciami myszki nie wchodząc na żadną stronę. System sam ściągnie potrzebne pliki (w tym pliki językowe), a następnie będzie dbał, by wszystkie programy były aktualne. W oficjalnych repozytoriach znajduje się około 19000 pakietów. Do tego można dodać repozytoria z dodatkowym oprogramowaniem. Taki sposób zarządzania oprogramowaniem, oprócz wygody, daje nam także bezpieczeństwo. Na bierząco poprawiane są błędy w pakietach, a ty nie musisz już przeglądać dziesiątek stron, aby utrzymywać aktualne oprogramowanie.
Aplikacje do zarządzaniem oprogramowania w Kubuntu to Adept, a także konsolowy aptitude.
Instalacja oprogramowania jest bardzo prosta i (jak większość rzeczy w Linuksie) można wykonać ją na różne sposoby.

1. Adept

Adept to graficzny program do zarządzania pakietami. Są jego dwaie wersje - mała i duża. Dla początkujących użytkowników polecam pierwszą wersję. Uruchamiamy go wybierając z Menu K pozycję "Dodaj/Usuń programy" po czym wpisujemy swoje hasło.
adept_small-1.png
Interface programu jest bardzo intuicyjny - po lewej stronie mamy kategorie, w środkowej listę aplikacji w danej kategorii, a w trzeciej pojawia się opis programu (niestety po angielsku) gdy na nieo klikniemy. Jeśli chcemy zainstalować program musimy zaznaczyć kwadracik koło jego nazwy, natomiast by go usunąć - odznaczamy go. Gdy zakończymy wprowadzać zmiany klikamy "Zastasuj Zmiany" i… to wszystko. Resztą zajmie się program, a my musimy jedynie poczekać aż skończy. Gdy już wszystko zostanie wykonane zostaniemy o tym poinformowani i od razu możemy uruchomić wybrany program (tak, bez resetowania komputera).
.
Druga wersja - duża - daje więcej możliwości, ale jest bardziej skomplikowana więc nowym użytkownikom jej nie polecam. Uruchamiamy ją wybierając z Menu K pozycję System -> Adept Manager.
Po uruchomieniu program wygląda mniej więcej tak:
adept_big-1.png
Pole nr 4 to lista wszystkich programów (można ją zmniejszyć używając wyszukiwarki - o tym niżej)
W polu nr 1 wpisujemy nazwę szukanego programu (lub jej część) lub jego opis (np. wyszukując Firefoksa możemy wpisać "web browser" co da nam wszystkie przeglądarki internetowe (Firefox, Opera itd.)).
Możemy dodatkowo wybrać znaczniki (tagi) - znajdują się one w miejscu oznaczonym numerem 2. Jeśli chcemy wyszukać gry strategiczne przecioągamy znacznik Games->strategy do pola nr 3. Za chwilę w polu 4-tym pojawią się wszystkie dostępne gry strategiczne.
By zainstalować dany pakiet klikamy na jego nazwę i wybieramy opcję "Zażądaj instalacji"
adept_big-install.png
W podobny sposób można usuwać zainstalowane już programy. Gdy wszystko będzie gotowe klikamy "Zatwierdź zmiany" i czekamy aż odpowiednie pakiety zostaną ściągnięte i zainstalowane ;)

2. Aptitude

Aptitude jes konsolowym menadżerem pakietów o rozbudowanych możliwościach. Aby go użyć potrzebujemy mieć otwartą konsolę (np. K Menu -> System -> Konsola). Istalacja oprogramowania jest banalnie prosta - wystarczy wpisać sudo aptitude install nazwa_programu nazwa_2_programu i nacisnąć enter. Taki sposób wymaga byśmy znali nazwę pakietu, który chcemy zainstalować. do wyszukiwania pakietów służy polecenie sudo aptitude search wzorzec.
Więcej o tym jak używać aptidude dostaniemy wpisując polecenia:
man aptitude (aby wyjść naciśnij Q)
aptitude -h

3. Kompilacja ze źródeł

Zdecydowanie odradzam ten sposób instalacji, chyba, że nie ma już innego wyjścia!
Kompilowane programy są optymalizowane pod nasz komputer, ale trudniej się nimi zarządza, a i sam proces kompilacji nie jest najprostrzy.
.
Po pierwsze potrzebujemy doku źródłowego (source) programu. Gdy już je zdobędziemy możemy przystąpić do kompilacji.
Wchodzimy do konsoli i wpisujemy polecenie: cd /sciezka/do/zrodel
a następnie ./configure
Po walce z niespełnionymi zależnościami (jeśli skrypt configure nie pokaże błędów) wpisujemy kolejno:
make
sudo make install

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 License